រឿង ជីវិតនិស្សិតក្រមុំ

និពន្ធដោយ: Vongsak Raksa

 

ព្រលឹមស្រាងៗ នាងខ្ញុំមិនទាន់ភ្ញាក់ពីដំណេកស្រួលបួលផង ថ្ងៃរះចាំងគូទទៅហើយ តែមានអារម្មណ៍មិនទាន់ស្វាងសោះ ដោយសារយប់មិញចូលគេងម៉ោង២យប់ទៅហើយ... ព្រឹកនេះសាលាចូលរៀនម៉ោង៧ព្រឹក ម៉ោងគ្រូកាចទៀត ក៏ខំងើបទាំងត្រដាបត្រដួសមុជទឹករៀបចំខ្លួនទៅសាលា ជិះម៉ូតូទៅរៀនបណ្តើរស្ងាបបណ្តើរ ស្ទះផ្លូវក៏ស្ទះ... ឱជីវិតខ្ញុំអើយ វាមានតែប៉ុណ្ណឹងរាល់ថ្ងៃគ្មានអ្វីប្លែកទេ... ទៅដល់សាលាថ្ងៃណាក៏យឺត បើមិន១៥នាទី ក៏កន្លះម៉ោងដែរ គ្រូស្តីឲ្យឡើងលែងស្តីហើយ... xD ប៉ុន្តែមិនអីទេ មកយឺតប្រសើរជាងមិនមក... Heheheh... xD ទ្រឹស្តីណាស់ តែគ្មានបានការស្អីទេ... ពេលចេញពីរៀន ក៏ឆ្លៀតទៅរៀនភាសាបរទេសបន្ថែម ព្រោះមុខវិជ្ជាខ្ញុំរៀនវាត្រូវការអាភាសាបរទេសហ្នឹង... មិនបាច់ឆ្ងល់ទេ អ្នកណាក៏ចឹងដែរ ចេញពីរៀនបានជិះម៉ូតូវែវតម្រង់ទៅផ្ទះ ថ្ងៃណាទំនេរហើយឧស្សាហ៍ទៅទិញម្ហូបយកមកលេងបាយឡុកបាយឡ៎ញាំខ្លួនឯងអីខ្លួនឯងទៅ ឆ្ងាញ់មិនឆ្ងាញ់មិនដឹងទេ ព្រោះផ្ទះជួលនៅម្នាក់ឯង ធ្វើញាំម្នាក់ឯង ហើយបើថ្ងៃណាខ្ចិលគឺទិញម្ហូបស្រាប់យកមកវ៉ាប់ៗម្នាក់ឯងហើយ... ជីវិតខ្ញុំតែប៉ុណ្ណឹងឯងរាល់ថ្ងៃហ្នឹង... ពេលយប់ទំនេរពីកត់មេរៀនឡើងវិញក៏ឆ្លៀតលេងហ្វ៊េសប៊ុកម៉ាភ្លែតៗទៅ... សម័យឥលូវទំនើបណាស់ ស្អីៗមានក្នុងទូរស័ព្ទទាំងអស់ ទាំងព័ត៌មាន ការកំសាន្ត ការចែករំលែកចំណេះដឹង មេរៀន រឿងភាគ គំនូរជីវចល ស្អីៗសព្វគ្រប់បែបយ៉ាងជាហេតុដែលខ្ញុំមិនអាចខ្វះទូរស័ព្ទ ឬដាក់ឲ្យវាឆ្ងាយពីដៃខ្ញុំមិនបាន... ដល់ពេលវាចែករំលែកសព្វគ្រប់ពេក អារឿងមួយនោះក៏វាសព្វសាយពេញហ្នឹងដែរ... ត្រូវមនុស្សខ្ញុំជាក្មេងស្រីInnocent Girlទៀត កាន់តែចង់ដឹងចង់ឮណាស់អារឿងចឹងៗ មានអី ធំហើយដឹងអីក៏បាន, ធំហើយធើអីក៏បាន... xD តែទាស់មួយ ត្រង់តាំងពីកើតពោះម៉ែមក មិនដែលមានស្នេហាអាលក្ខណ:ស៉ីជម្រៅដល់បាតសមុទ្រប៉ាស៉ីខ្វិចហ្នឹងគេណុងវាគ្មានសោះ... អភ័ព្វJMហ្អើយ... 😪😪 ប៉ុន្តែដល់ត្រង់អាTopicហ្នឹងចេះតែចង់ដឹងចង់ឮអាម៉េចមិនដឹងទេ... Heheheh... 😆😆 ត្រូវខ្ញុំរៀនខាងពេទ្យស្រាប់ដឹងខ្ទេចខ្ទីគ្មានសល់... ទ្រឹស្តីក៏Searchខ្លួនឯងផង រៀនពីមេរៀនផងដឹងខ្ទេចគ្មានសល់ នៅតែមិនទាន់អនុវត្ត... Lol 😆😆 ដឹងហ៊ាន មិនហ៊ានទៀត ខ្លាចម៉ែកាប់... 😆😆 គ្រាន់តែដឹងថាចូលចិត្ត... អារឿងចូលចិត្តហ្នឹងវាចឹងទៀត អាឯងនៅសុខៗ ខំប្រឹងរៀនពេក កាត់ស្រ្តេស មើលហ្វ៊េសប៊ុក ឃើញគេស៊ែរចឹងៗ ក៏រមិចរមួលខ្លួនប៉ាកាច់ប៉ាកិនម្នាក់ឯង ត្រូវនៅផ្ទះជួលម្នាក់ឯងទៀត អំណោយផលJM... មើលឆ្វេងមើលស្តាំ តែរាងស្ងាត់ល្អគេគេងអស់ ស៊ុំមួយស៊ឺរសិនហើយ... 😆😆 មិនបាច់សួរតែថាធើស្អីនោះ... យប់ឡើងគេងម្នាក់ឯងមិនពាក់អារបស់ក្នុងៗផងស្រួលកប់ ងាយៗ... បិទភ្នែកសម្រើលស្រមៃដៃស្ទាបពីកញ្ចឹងកថើរៗបង្អូសចុះមកដើមទ្រូងថ្នមៗ អីយ៉ាសស្រួលបស់គេ... ក៏ឆ្លៀតឈ្លីត្រង់ចុងហ្នឹងច្បិចៗ...អូយ... ឡើងរឹងកំព្រឺស .. បើបានអណ្តាតមកលិឍមិនដឹងខប់ៗប៉ុណ្ណាទេ... xD មិនបង្អង់យូរ ក៏បន្តទៅមុខទៀត ចុះមកក្រោមបន្តិចម្តងៗ រហូតមកដល់ចំណុចសំខាន់ដែលទើបDiscoverថាវាស្រួលខ្លាំងបស់គេមែន... ក៏ចាប់ផ្តើមអង្អែលវាថ្នមៗ អ៊ូយយយ... មានភ្ញោចអារម្មណ៍ខ្លាំងណាស់ត្រង់ហ្នឹង មិនដឹងមានសសៃវិញ្ញាណប៉ុន្មានទេត្រង់ហ្នឹង... 😆😆 អង្អែលបណ្តើរខាំមាត់បណ្តើរ ទឹករំអិលក៏ហៀរចេញមករឹមៗ ដូចវាត្រៀមទទួលរបស់អ្វីមួយឲ្យស៊កចូលទៅក្នុងហើយមើលទៅ ទាស់ត្រង់មិនទាន់មាន... Lol xD ម្តងៗបិះហ្នឹងរបូតស៊កម្រាមដៃចូលម្តងៗហើយ តែទប់អារម្មណ៍ទាន់ បានត្រឹមអង្អែលក្រៅៗហ្នឹងទៅ ហើយរមីរមួលខ្លួនប៉ាកាច់ប៉ាកិនម្នាក់ឯងហ្នឹងទៅ... ស្រមៃបើបានមនុស្សប្រុសណាម្នាក់មកនែបនិត្យមែនទែនមិនដឹងជាល្អយ៉ាងណាទេ... ហ្អើយ... ស្រមៃនោះស្រមៃបែកផ្សែង... ទឹកអំរិតវាហូរមករហឹមៗ ដៃខ្ញុំអង្អែលបណ្តើរទឹកវាហូរមកបណ្តើរដូចប្រដំត្រសងឲ្យប្រតិបត្តិការកាន់តែរលូនដូចឡានទើបនឹងប្តូរប្រេងម៉ាស៉ីនថ្មីរត់បានលឿនល្អណាស់ ទាស់ត្រង់ម៉ាស៉ីនខ្ញុំរត់ស្រួលពេកឡើងបែកពពុះស្គុល លាន់សំលេងផ្ចាច់ៗ ធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែដុតអារម្មណ៍រោលរាលមួយកម្រិតទៀត ដៃម្ខាងអង្អែលក្រោម ដៃម្ខាងច្របាច់ខាងលើ ជើងទាំងពីខំជំទើតឡើងគូទហើបពីពូក ខ្ញុំទប់ខ្លួនលែងជាប់ ធ្លាយមាត់ស្រែកម្តងៗដែរ ប៉ុន្តែបែបមិនអីទេ ម៉ោង២យប់ទៅហើយ បែបអ្នកជិតខាងសម្រាកសម្រាន្តលង់លក់អស់ហើយ... យប់កាន់តែស្ងាត់កាន់តែអំណោយផល.... បន្ទាប់ពីមួយសន្ទុះកន្លងផុតទៅ ខ្ញុំក៏ហើយ១ចប់សព្វគ្រប់ ល្មមម៉ាគេងលក់ស្រួល ស្រឡះខួរក្បាល សន្លប់ដូចគេដាក់ថ្នាំរហូតដល់ភ្លឺ... ហើយក៏ភ្ញាក់ឡើងទៅរៀនយឺតដូចរាល់ដងដដែល គ្មានផ្លាស់ប្តូរ... 😆😆

 

ចង់មានភាគបន្តឬទេ...?? ប្រាប់អ្នកនិពន្ធផង... 😁😁